معمار ، تزئیین نمیکند ، ارزش آفرینی میکند

لطفاً خودتان را معرفی کنید و تجربیات و تحصیلات خود را در زمینه معماری بیان کنید و درباره دفتر معماری طرح و ساخت راه ابریشم و خدماتی که ارائه می دهد توضیحاتی بفرمایید؟

من نوید گنجی فوق لیسانس مدیریت پروژه و دکتری معماری و تحصیل کرده در زمینه کارآفرینی اجتماعی هستم که در این سالها سعی داشتم مسیله و نگاهم به معماری را معطوف به چگونگی ایجاد معماری مبتنی بر فرهنگ ، اقتصاد و جامعه ایران کنم ، به همین دلیل شرکت ها و پلتفرم های زیادی را مانند شرکت طرح و ساخت راه ابریشم ، موسسه مطالعات راهبردی معماری ایران ، پلتفرم شهر برای شهروند ، طرح معماری خوب و هبیتان را برای توسعه مسکن مقرون به صرفه تاسیس کردم که مجموعه همه این شرکت ها و پلتفرم ها سازوکار مطالعاتی تا طراحی و اجرای فعالیت معماری بنده را تسهیل و تامین میکند . شرکت طرح و ساخت راه ابریشم با توجه به سابقه حقیقی ای که در حوزه معماری و طراحی داشتم فقط در 3 سال گذشته حدود 50 پروژه معماری در مقیاس های مسکونی ، شهری ، تجاری و رفاهی انجام داده که در همه این پروژه ها سعی داشته روش های ارزش آفرینی برای پروژه ، شهر و کارفرما را با ایجاد راه حل های عملکردی و بصری بررسی و باعث ارزش افزوده های اقتصادی و اجتماعی منحصر به خود شود .

در حال حاضر چه پروژه هایی در دست انجام دارید و بیشتر در چه حوزه ای کار می کنید؟

شرکت ما خوشبختانه در دو سال گذشته وارد پروژه های میان و بزرگ مقیاس شده که عمدتا در خط ساحلی مازندران ، منطقه چالوس و منطقه 1 تهران متمرکز هستند ، از بین این پروژه ها میشود به برج های دوقلوی هچی رود ، برج های دوقولی  TRK ، مجموعه غذایی و رفاهی ( فودکورت و رستوران ) مهرافزآ ، مجتمع مسکونی دربند و ولنجک اشاره کرد که هر کدام از این پروژه ها دارای مشخصات ویژه و چالش های منحصر به فردی اعم از عوارض زمین ، عرض کم نسبت به مساحت ، لزوم ایجاد گشایش برای واحد ها علی رقم محدودیت ها همسایگی و شکل زمین ، ساخته شدن بخشی از سازه و انجام عملیات بنایی ، اقلیم خاص منطقه ای و ساحلی ( وزش باد ، باران ، رطوبت ) و … میباشد که شرکت راه ابریشم در خصوص همه این پروژه ها مجموعا در حال انجام حدود 50 هزار متر مربع طراحی نقشه ، طراحی داخلی ، مشاعات ، سازه و تدوین استراتژی های توسعه برند میباشد ؛ استراتژی واحد ما برای طراحی معماری با توجه به پیشینه مطالعاتی و مدیریتی آکادمیک و حرفه ای ای که داشتم ، در چگونگی ایجاد ارزش افزوده اقتصادی و اجتماعی برای کارفرما و پروژه با توجه به موقعیت جغرافیایی و اجتاعی توصیف میشود که تصور میکنم پس از اتمام این پروژه ها میتوانیم شاهد آیکون های جدیدی در منطقه باشیم که عناصر و المانهای نوآورانه و خلاقانه متمایز تری را در آن محدوده و شاید اقلیم به عرضه عموم میگذارند که البته در آینده بیشتر در این خصوص صحبت خواهم کرد .

در طراحی یک ساختمان چه عناصری برای شما اولویت دارد؟

به نظر من مشکل اصلی طراحان و معماران ما امروز عدم نگاه یکپارچه به همه اجزای پروژه در طراحی هست که البته بخشی از آن منشعب از مسایل زیرساختی شهری و مجوزات است و بخشی هم همراه نبودن و تعجیل سازندگان  ؛ از این اصل اول که بگذریم باید عرض کنم که هر پروژه معماری به خودی خود یک چالش منحصر به فرد به حساب میاید و معمار در درجه اول باید ببیند که مسایل پروژه را چطور حل میکند و از حل این مشکلات باید بتواند زیبایی بصری را منطبق بر دفترچه استراتژی پروژه خلق کند ، به طور مثال ما در پروژه هچی رود مسیله اولمون عرض کم زمین بود که با فرم ، ایجاد پویایی ، چرخش طبقات و تاکید بر المانهای ساحلی در خطه شمال این موضوع را حل نمودیم ؛ در پروزه فودکورت مهرافزا تاکید ما بر به هم زدن روتین موجود پلان های فودکورت و ایجاد کشف بصری، بهره گیری حداکثری از فضا و تاکید بر فرم بیرونی نه به عنوان یک تزیین بلکه به عنوان یک راهکار برای ایجاد گستره بصری بنا بود . این مسایل اولین عناصر لازم طراحی هستند و در کنار اینها موضوعاتی اعم از فرهنگ ، اقتصاد ، نوآوری در سازه و معماری به صورت توامان و ایجاد فضاهای منحصر به فرد برای پروژه در نظر گرفته میشوند . در مجموع برای نکته آخر این سوال باید عرض کنم که هر پروژه سه راس دارد ، معمار ، کارفرما و بهره بردار ، من یک المان دیگر به آن اضافه میکنم به عنوان شهر ، اگر معمار بتواند هر 3 عامل دیگر را خوب بررسی ، نیازهای آنها را انالیز و به آن پاسخ دهد و رضایت نسبی را فراهم سازد آن پروژه معماری به نظرم موفق عمل کرده .

به نظر شما کارفرما چه معیار هایی را باید برای انتخاب یک معمار یا سبک معماری در نظر بگیرد .

ببینید ، مسیله سبک امروز دیگر در طراحی معماری موضوعیت ندارد ، موضوع امروز پروژه های ساختمانی کشور تحقق بخشیدن به نیاز های بهره برداران و ایجاد فضای مطلوب بصری مطابق با بهره برداران پروژه است ، چراکه علم ، نوآوری و مسایل روز به صورت مستمر در حال تغییر هستند و طراحی معماری باید مطابق با همین قاعده بی زمان و فارغ از مد روز و منعطف با سلیقه بهره بردار و چالش های پروژه طراحی شود ، اینکه دو سبک معماری کلاسیک و مدرن مطرح شده از اساس غلط است ، چراکه باید دید ارزشی که کارفرما از پشت این کلمات مایل به دریافتش است چیست ، به طور مثال کسی که میگوید معماری کلاسیک میخواهم معمولا منظورش این است که یک طراحی با تزئینات زیاد ، المانهای بصری چشم گیر ، فضاهایی با ارتفاع بلند و جزییات زیاد میخواهد ، حالا باید این ارزش ها برای آن کارفرما با سلیقه و نیاز روز و همچین نوآوری در طراحی بازتعریف شود که همه این موارد را میتواند مثلا در معماری ایرانی معاصر شده هم به دست آورد ضمن اینکه تمایز ، خلاقیت و نوآوری بیشتری را نیز میطلبد که کیفیت نهایی پروژه و ارزش افزوده اقتصادی بیشتری را فراهم میسازد ، یا وقتی که میگوید معماری مدرن میخواهد ، منظورش معماری مینیمال و بدون هیچ تزئیناتی نیست ، در صورتی که کارفرمای خارجی تصورش از معماری مدرن ، یک ساختمان کاملا بدون تزئینات و کاملا عملکرا است . معمولا سازندگان و مالکان پروژه های معماری انسانهای باهوشی هستند و بازار را به خوبی میشناسند ، مشکل از آنجایی پیش میاید که معمار نمیتواند به درستی مفاهیم و ماموریت های خود به عنوان یک هنرمند و مهندس را برای بازار به عرضه بگذارد ، اگر بتواند ، این به معنی ایجاد ارزش افزوده در همه ابعاد اجتماعی ، اقتصادی و فرهنگی برای پروژه و در نهایت در مقیاس کشور است .

https://samair.ir/wp-content/uploads/Magazine/211-149/